اخبار گوهردشت - تأثیر صدای خانواده بر بهبود بیماران در کما

 کما به این معنا است که بیمار قادر به باز کردن چشمان خود و پاسخگویی به محیط اطراف نیست و به هوش آمدن بیمار فقط با علائم محدود هوشیاری یا حیات همراه است.

ترزا پاپ، سرپرست این تحقیق اظهار کرد: افرادی که در کما هستند به صدای افراد خانواده نسبت به صدای افراد غریبه واکنش بهتری نشان می‌دهند.

وی به صورت اتفاقی 15 بیمار آسیب‌دیده با حداقل هوشیاری را انتخاب کرد و صدای ضبط شده خانواده‌شان را برای آن‌ها پخش کرد.. این 12 مرد و سه زن حدود 35 سال سن داشته و 70 روز در کما بودند.

در ابتدای تحقیق وی و همکارانش از صدای زنگ و سوت برای درک واکنش‌پذیری بیمار استفاده کردند. در این تحقیق از تصویربرداری مغناطیسی مغزی نیز برای درک میزان اکسیژن خون در مغز بیماران با تغییر صدای آشنا و غریبه نیز استفاده شد.

آنان از افراد آشنا خواستند حداقل هشت داستان را از مواقعی که با بیمار بوده‌اند، تعریف کنند. این صداها ثبت و به مدت شش هفته برای بیمار تکرار و در طی درمان نیز آزمایش MRI نیز انجام شد.

نتایج MRI نشان داد میزان اکسیژن در هنگام شنیدن صدای آشنا تغییر می‌کند و در زمان شنیدن صدای ناآشنا و یا صدای زنگ تغییری صورت نمی‌گیرد.

پاپ در ادامه افزود: بیشترین کمک به بیمارانی که در کما هستند، شنیدن صدای مادر است. 

استفاده از این خبر تنها با ذکر منبع و لینک مجاز است